…Ο γνωστός κόμπος στο στομάχι επέστρεψε.
Γιατί τώρα;; Γιατί πάλι.;
Χαϊδεύει το κεφάλι της και προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της
πως όλα είναι καλά..
Παίζει ταυτόχρονα το ρόλο της μαμάς και του παιδιού.
Σσσσς.. σώπα, σώπα
Και τότε ο κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό και τα μάτια γυαλίζουν λίγο πριν
ξεσπάσουν οι μπόρες..
…και αυτές δεν αργούν..
Αλλά ο κόμπος δεν φεύγει…
Εκεί, επιμένει και χτυπάει ύπουλα μέσα στο κεφάλι της.
Φτάνει πια, φτάνει.. βαρέθηκα!!
Πόσο θα ήθελε να ήταν η μαμά της δίπλα της!
Πάντα κατάφερνε να διώχνει τόσο τα θεριά, όσο και τα σύννεφα,
και να αποκαθιστά την ασφάλεια και τη λιακάδα…
Πόσο χρειάζεται εκείνη την αγκαλιά, που μύριζε μανούλα!!!
Που πάντα της έλεγε πως εκεί μέσα δεν μπορεί νατ ην πειράξει κανείς. ΚΑΝΕΙΣ!!
..και τι δεν θα έδινε για εκείνη την αγκαλιά, και τι δε θα έδινε για να γύριζε
το χρόνο πίσω..
Αυτά κάνουν οι μανούλες, πιστεύουν ότι θα'ναι πάντα εκεί να διώχνουν τους δράκους και το κακό. Και τα παιδιά νιώθουν την ασφάλεια της μυρωδιάς τους ακόμα κι όταν λείπουν γιατί , να το ξέρεις πάντα είναι παρούσες , ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χρόνος πίσω δεν γυρνάει.Δυστυχώς ή ευτυχώς αμετάκλητα τρέχει μακριά μας..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα οι στιγμές του μένουν.Και μαζί τους οι ανάσες.Οι αγκαλιές.Οι αισθήσεις..
Κι όσοι μας τις χάρισαν..
Και μας χαρίστηκαν.Πάντα μαζί μας είναι.
Έστω κι αν δεν είναι..
φιλί
Μακάρι να καταφέρει να διώξει τον πόνο της...γρήγορα...και να ηρεμίσει...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν καταφέρει να γυρίσει τον χρόνο πίσω... ας μας το διδάξει....
Φιλί της στέλνω... μυστικό να το έχει...!!!
Η αγγαλια της μανας...Σιγουρα εκει θα ηταν ασφαλης...!Κανενας πονος δεν θα την βασανιζε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μανουλα σου ειναι βαθια μεσα στη καρδουλα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου δινει παντα δυναμη και αγαπη κρυφα...σε σηκωνει οταν πεφτεις και σου απαλυνει το πονο.ειναι εκει,θα ειναι εκει...παντα.
Καλο βραδυ να εχεις!
ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω. όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο το καλύτερο για μας. Κι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσουμε ένα πρόβλημα, είναι να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας, σαν σκυλάκι να γλύψουμε τις δικές μας πληγές.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό βράδυ!
Όλα θα πάνε καλά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η αγκαλιά μου δεν είναι της μαμάς.. αλλά ανοιχτή..
Και ναι κανένας δε θα σε πειράξει και όλα θα πάνε καλά.
Φιλί σου.
Είναι τόσες πολλές και τόσο έντονες οι στιγμές που αυτή η έκφραση "όλα θα πάνε καλά" γυρίζει συνεχώς στο μυαλό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλοτε με τελεία και άλλοτε με ερωτηματικό στο τέλος!!
Θα πάνε όμως θα το δεις!!!!
Ax, τι μου κάνεις ξωτικούλι... να νιώθω άσχημα... γιατι την έχω αυτή την αγκαλιά.. και αντί να νιώσω ασφάλεια μέσα της την κάνω εγώ να φοβάται ότι δεν θα πάνε όλα καλά, γιατί ούτε μέσα της δεν ηρεμώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα καλά θα πάνε... θα δεις... πρέπει να πάνε... και η αγκαλιά πάντα υπάρχει.. την κουβαλάς μέσα σου. Σου τη δίνει από εκεί που είναι. Δως της τη χαρά να καταλάβει ότι το ξέρεις.
Κι εγώ στεναχωριέμαι γιατί πριν λίγο τσακωθήκαμε, όπως και προχθές όπως και χρόνια τώρα... Το ξέρω... φταίω εγώ γιατί πάντα της έλεγα αυτά που με ενοχλούσαν... εγωιστής κι απόλυτος όπως είμαι... Δεν ξέρω αν αποκτήσω κότσια να της πω, πως πίσω από τη μάσκα την αγαπώ... πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια διευρίνιση μόνο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "πρωταγωνίστρια" της ανάρτησης την έχει τη μανούλα της, απλά επιλέγει να μην τη στενοχωρεί, γιαυτο έχει πάψει να κλαίει στην αγκαλιά της..Αλλα οι μανούλα ξέρει, καταλαβαίνει και πονά μαζί με το κοριτσάκι της.
Συγγνώμη αν σας στενοχώρησα - αναστατωσα.Ισως όμως να βοήθησα άθελα μου ωστε να δείτε τι σημαινει η μανούλα σας για εσας.
Φιλί καλνύχτας..
Αγγελική μου, οι μανούλες το κάνουν αυτο, επειδη έχουν ένα μοναδικό τροπο να διώχνουν το φόβο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να γίνω και εγω μια τέτοια μανούλα κάποια στιγμη!!
Αχ αυτες οι αγκαλιές..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνας κόσμος ανοίγεται μέσα απο κάθε μια.
Να εχεις πολλές τέτοιες καλό μου.
Μυστικό μου μονοπάτι, δεν θα γυρισει το χ΄ρόνο πισω , όλοι το ξέρουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να επικεντρωθει στο να αλλάξει αυτα που ο χρόνος έφερε!!
Το φιλι σου το πήρε, και σε ευχαριστεί.
Ακριβως έτσι είναι καλέ μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκει όλα είναι ήρεμα..γαλήνια!!
Καλή μου lockheart, η μανουλες είναι πάντα εδω, αρκει να το θέλουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιες φορες θέλουμε αλλα δεν το ζητάμε..Περίεργες καταστασεις..
Φιλί.
Aggelika μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις απόλυτο δίκιο, πρέπει να κάτσουμε στη γωνιά μας και να γλύψουμε τις πληγές μας.
Και μετα;;
Jackάκι μου, πότε είπαμε κατεβαίνεις Αθήνα για εκείνη την αγκαλιά;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου ξέρεις, τις λατρεύω!!
Αναστασία μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτή η φράση τα λέει όλα.
"Άλλοτε με τελεία και άλλοτε με ερωτηματικό στο τέλος"
Η τελεία μπαίνει όταν η αισιοδοξία μας βαραει κόκκινα.
Όλες τις άλλες φορες, δεσπόζει το ερωτηματικό.
Γιαυτο καλή μου elpenor, όταν νομίζουμε πως ούτε εκει θα ηρεμήσουμε, επιλέγουμε να μην αναζητήσουμε εκεινη την αγκαλιά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις μανούλες δεν πρεπει να τις ταράζουμε..
Αλλα ενα φιλι στο κεφάλι απο τη μανούλα, πάντα κάνει τη διαφορα..
Σκιά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι λογικό κάποιες φορές να ερχόμαστε σε σύγκρουση με τη μανούλα, είναι απαραίτητο όμως, τόσες και άλλες τόσες φορες να της λέμε και να της δείχνουμε πόσο μα πόσο την αγαπάμε..
Φιλικά..
http://jkpant.blogspot.com/2008/11/el-mejor-mensaje-que-he-leido.html
μετάαα... υποτίθεται έχουμε μάθει να αγαπάμε τον εαυτό μας, ακόμα κι αν δεν τα καταφέραμε καλά με τις πληγές.. (αυτό το σημείο το ψάχνω λίγο ακόμα.. :P)
ΑπάντησηΔιαγραφή