Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Father and Daughter - Michael Dudok de Wit

Είχα ξεχάσει την ύπαρξη του, μέχρι που έπεσα τυχαία πάνω του κατα την αναζήτηση ενός τραγουδιου...

Πόσο γύρισα πάλι πίσω!!!



Είναι κάποιες μέρες, που μια τόση δα αφορμή, ξυπνά βαθιά θαμμένες και ξεχασμένες αναμνήσεις..
...και μαζί με αυτές και τα συναισθήματα που τις συνόδευαν...
...και τότε ξεκινά ένα περίεργο παιχνίδι που σε κάνει να νιώθεις πως όλο το σύμπαν συνωμοτεί ώστε να σου ξυπνήσει τόσο καλά τις μνήμες, και να ξύσει τόσο πολύ τις πληγές, μέχρι να ματώσουν..

 
Ακόμα και αν ξέρεις, πως το σύμπαν σε έχει παντελώς χεσμένο,
δεν μπορείς παρα να σκεφτείς πως τόσες πολλές συμπτώσεις...δε μπορεί...κάποιο παιχνίδι του σύμπαντος θα είναι...
...και αρχίζουν τα τραγούδια, και μετά κάποιες εικόνες, μια αφίσα ή μια ταμπέλα στο δρόμο, ένα άρωμα, ένα ξεχασμένο βιντεάκι... ή όλα μαζί.....και το μυαλό απλά δεν μπορεί να ξεκολλήσει..

 
..και έχεις τόση ανάγκη να αφεθείς στις αναμνήσεις σου..
Να τις ζήσεις όλες από την αρχή, ξεχνώντας το μετέπειτα..
Απλά να αφεθείς, έστω για λίγο!!
Ακόμα και αν ξέρεις πως το λίγο θα γίνει πολύ, και όλος ο κόπος για να ξεχάσεις κινδυνεύει..

 
...και αποκαμωμένος πια καταλήγεις πως όλα δεν είναι τίποτα παρα ένα παιχνίδι του μυαλού...
...και παλεύεις να το ηρεμήσεις, να το ξεγελάσεις, να το γαληνέψεις...
Να τα βάλεις όλα στα κουτάκια τους, και να κοιμίσεις ξανά τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα..

 
...και τότε είναι που το παιχνίδι αρχίζει ξανά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παραμυθάκια