Ξεκαθάρισμα..

Εχθές το απόγευμα ήμουν μόνη στο σπίτι..
Ήταν η κατάλληλη στιγμή για το απαραίτητο ξεκαθάρισμα.
Είναι κάτι που ήθελα να κάνω μέρες τώρα, αλλά προφασιζόμενη την έλλειψη χρόνου
εμένα κολλημένη στις αναμνήσεις μου.
Το πήρα απόφαση λοιπόν.
Άνοιξα το συρτάρι και πέταξα ό,τι με κραταεί στο χθες..
Σοκολάτες, χαρτάκια, αναμνήσεις..
Πέταξα ακόμα και πράγματα που δεν είναι χειροπιαστά..
Ακόμα και αυτά κατάφερα να τα ξεφορτωθώ.(είχαν συντριπτική πλειοψηφία)
Ακόμα και τις αναμνήσεις, κατάφερα να τις στριμώξω σε ένα μπουκάλι και να τις πετάξω στη θάλασσα.Θα τις αφήσω να ταξιδεύουν εκει, να θαλασσοδέρνονται μέχρι να πέσουν πάνω σε βραχο και να σπάσουν..να γίνουν χίλια κομμάτια και να σβήσουν.
Ο χρόνος απο μόνος του δε γιατρεύει.Το μυαλό παίζει ύπουλα παιχνίδια αν έχει υλικό στα χέρια του..Και οι αναμνήσεις είναι το πιό ισχυρό όπλο του μυαλού..Γιαυτο και εγω τις ξεφορτώθηκα..
Και νιώθω καλά..
Νιώθω ΕΓΩ.. Πήρα τα πάνω μου, σήκωσα κεφάλι και χαιρετώ με το ύφος του νικητή το χθες..
“Να κοιτάς εκεί που θες να πας, αλλιώς θα πας εκεί που κοιτάς”...Έτσι δε λένε;;;
Εγώ αποφάσισα πως θέλω να πάω στο αύριο!!!
Σε χαιρετώ λοιπόν κακό μου χθες!!
Λυπάμαι αν σε αδίκησα αλλά πραγματικά σου έδωσα χρόνο για να μου αποδείξεις πως έκανα λάθος..
Δεν μπορεσες;;δεν ήθελες;;δεν έπρεπε;;
Δεν έχει σημασια..
Εγώ σε χαιρετω!!